Pronunciation: /hɛnfaln̩/
verb
Syllabication: hen·fal·len
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Ik bün utglippt un henfullen.

Verbforms:

infinitive:
hen­fal­len
past participle:
hen­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fall hen
du fall­st hen
he/se/dat fall­t hen
wi fall­t hen
ji fall­t hen
se fall­t hen
past:
ik füll hen
du füll­st hen
he/se/dat füll hen
wi fül­len hen
ji fül­len hen
se fül­len hen
perfect:
ik bün hen­ful­len
du büst hen­ful­len
he/se/dat is hen­ful­len
wi sünd hen­ful­len
ji sünd hen­ful­len
se sünd hen­ful­len
conjunctive:
ik füll hen
du füll­st hen
he/se/dat füll hen
wi fül­len hen
ji fül­len hen
se fül­len hen
imperative:
fall hen!
fall­t hen!
infinitive:
hen­fal­len
past participle:
hen­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fall hen
du fall­st hen
he/se/dat fall­t hen
wi fall­t hen
ji fall­t hen
se fall­t hen
past:
ik full hen
du full­st hen
he/se/dat full hen
wi ful­len hen
ji ful­len hen
se ful­len hen
perfect:
ik bün hen­fal­len
du büst hen­fal­len
he/se/dat is hen­fal­len
wi sünd hen­fal­len
ji sünd hen­fal­len
se sünd hen­fal­len
conjunctive:
ik full hen
du full­st hen
he/se/dat full hen
wi ful­len hen
ji ful­len hen
se ful­len hen
imperative:
fall hen!
fall­t hen!

Etymology:

Compound word constructed from: hen + fallen