Pronunciation: /ɔppʏtn̩/
verb
Syllabication: op·püt·ten
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:

Verbforms:

infinitive:
op­püt­ten
past participle:
op­pütt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik pütt op
du pütt­st op
he/se/dat pütt op
wi pütt op
ji pütt op
se pütt op
past:
ik pütt op
du pütt­st op
he/se/dat pütt op
wi püt­ten op
ji püt­ten op
se püt­ten op
perfect:
ik heff op­pütt
du hest op­pütt
he/se/dat hett op­pütt
wi hebbt op­pütt
ji hebbt op­pütt
se hebbt op­pütt
conjunctive:
ik pütt op
du pütt­st op
he/se/dat pütt op
wi püt­ten op
ji püt­ten op
se püt­ten op
imperative:
pütt op!
pütt op!

Etymology:

Compound word constructed from: op + pütten