Pronunciation: /vɛçɛɪ̯tn̩/
verb
Syllabication: weg·e·ten
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
weg­e­ten
past participle:
weg­e­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik eet weg
du itt­st weg
he/se/dat itt weg
wi eet weg
ji eet weg
se eet weg
past:
ik eet weg
du eetst weg
he/se/dat eet weg
wi e­ten weg
ji e­ten weg
se e­ten weg
perfect:
ik heff weg­e­ten
du hest weg­e­ten
he/se/dat hett weg­e­ten
wi hebbt weg­e­ten
ji hebbt weg­e­ten
se hebbt weg­e­ten
conjunctive:
ik eet weg
du eetst weg
he/se/dat eet weg
wi e­ten weg
ji e­ten weg
se e­ten weg
imperative:
eet weg!
eet weg!

Etymology:

Compound word constructed from: weg + eten