Utspraak op Platt: /vɛçɛɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: weg·e·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
weg­e­ten
PPP:
weg­e­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik eet weg
du itt­st weg
he/se/dat itt weg
wi eet weg
ji eet weg
se eet weg
Vergangen Tiet:
ik eet weg
du eetst weg
he/se/dat eet weg
wi e­ten weg
ji e­ten weg
se e­ten weg
Perfekt:
ik heff weg­e­ten
du hest weg­e­ten
he/se/dat hett weg­e­ten
wi hebbt weg­e­ten
ji hebbt weg­e­ten
se hebbt weg­e­ten
Kunjunktiv:
ik eet weg
du eetst weg
he/se/dat eet weg
wi e­ten weg
ji e­ten weg
se e­ten weg
Imperativ:
eet weg!
eet weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + eten