Pronunciation: /anpøːy̯tn̩/
verb
Syllabication: an·pö·ten
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:
De Appel is al anpööt.

Verbforms:

infinitive:
an­pö­ten
past participle:
an­pööt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik pööt an
du pöötst an
he/se/dat pööt an
wi pööt an
ji pööt an
se pööt an
past:
ik pööt an
du pöötst an
he/se/dat pööt an
wi pö­ten an
ji pö­ten an
se pö­ten an
perfect:
ik bün an­pööt
du büst an­pööt
he/se/dat is an­pööt
wi sünd an­pööt
ji sünd an­pööt
se sünd an­pööt
conjunctive:
ik pööt an
du pöötst an
he/se/dat pööt an
wi pö­ten an
ji pö­ten an
se pö­ten an
imperative:
pööt an!
pööt an!

Etymology:

Word derived from: an