Pronunciation: /stɾan̩/
verb
Syllabication: stran·nen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
stran­nen
past participle:
strann­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik strann
du strann­st
he/se/dat strann­t
wi strann­t
ji strann­t
se strann­t
past:
ik strann
du strann­st
he/se/dat strann
wi stran­nen
ji stran­nen
se stran­nen
perfect:
ik bün strann­t
du büst strann­t
he/se/dat is strann­t
wi sünd strann­t
ji sünd strann­t
se sünd strann­t
conjunctive:
ik strann
du strann­st
he/se/dat strann
wi stran­nen
ji stran­nen
se stran­nen
imperative:
strann!
strann­t!

Etymology:

Word derived from: Strand