Pronunciation: /blʊxtɐn/
verb
Syllabication: bluch·tern
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
gau un stootwies snacken
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
bluch­tern
past participle:
bluch­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik bluch­ter
du bluch­terst
he/se/dat bluch­tert
wi bluch­tert
ji bluch­tert
se bluch­tert
past:
ik bluch­ter
du bluch­terst
he/se/dat bluch­ter
wi bluch­tern
ji bluch­tern
se bluch­tern
perfect:
ik heff bluch­tert
du hest bluch­tert
he/se/dat hett bluch­tert
wi hebbt bluch­tert
ji hebbt bluch­tert
se hebbt bluch­tert
conjunctive:
ik bluch­ter
du bluch­terst
he/se/dat bluch­ter
wi bluch­tern
ji bluch­tern
se bluch­tern
imperative:
bluch­ter!
bluch­tert!