Utspraak op Platt: /blʊxtɐn/
Verb
Sülven: bluch·tern
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
gau un stootwies snacken
düütsch:
lamentieren
Bispelen:
Se weer so rein an’t Bluchtern, as se vertellen deed, wo leeg dat allens weer.

Verbformen:

Infinitiv:
bluch­tern
PPP:
bluch­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bluch­ter
du bluch­terst
he/se/dat bluch­tert
wi bluch­tert
ji bluch­tert
se bluch­tert
Vergangen Tiet:
ik bluch­ter
du bluch­terst
he/se/dat bluch­ter
wi bluch­tern
ji bluch­tern
se bluch­tern
Perfekt:
ik heff bluch­tert
du hest bluch­tert
he/se/dat hett bluch­tert
wi hebbt bluch­tert
ji hebbt bluch­tert
se hebbt bluch­tert
Kunjunktiv:
ik bluch­ter
du bluch­terst
he/se/dat bluch­ter
wi bluch­tern
ji bluch­tern
se bluch­tern
Imperativ:
bluch­ter!
bluch­tert!

Tohoopsett Wöör:

Bluchteree
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.