Pronunciation: /stœ͡ɐkn̩/
verb
Syllabication: stör·ken
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Pass op, dat du nich von’t Dack störkst!

Verbforms:

infinitive:
stör­ken
past participle:
störkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik störk
du störkst
he/se/dat störkt
wi störkt
ji störkt
se störkt
past:
ik störk
du störkst
he/se/dat störk
wi stör­ken
ji stör­ken
se stör­ken
perfect:
ik bün störkt
du büst störkt
he/se/dat is störkt
wi sünd störkt
ji sünd störkt
se sünd störkt
conjunctive:
ik störk
du störkst
he/se/dat störk
wi stör­ken
ji stör­ken
se stör­ken
imperative:
störk!
störkt!