Pronunciation: /ɾɪnklatɐn/
verb
Syllabication: rin·klat·tern
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Dat is jümmer en fein Schauspeel, wenn de Seekadetten in de Masten rinklattern.

Verbforms:

infinitive:
rin­klat­tern
past participle:
rin­klat­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik klat­ter rin
du klat­terst rin
he/se/dat klat­tert rin
wi klat­tert rin
ji klat­tert rin
se klat­tert rin
past:
ik klat­ter rin
du klat­terst rin
he/se/dat klat­ter rin
wi klat­tern rin
ji klat­tern rin
se klat­tern rin
perfect:
ik bün rin­klat­tert
du büst rin­klat­tert
he/se/dat is rin­klat­tert
wi sünd rin­klat­tert
ji sünd rin­klat­tert
se sünd rin­klat­tert
conjunctive:
ik klat­ter rin
du klat­terst rin
he/se/dat klat­ter rin
wi klat­tern rin
ji klat­tern rin
se klat­tern rin
imperative:
klat­ter rin!
klat­tert rin!

Etymology:

Compound word constructed from: rin + klattern