Pronunciation: /ɪnɾɛɪ̯kn̩/
verb
Syllabication: in·re·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
in­re­ken
past participle:
in­re­kent
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik re­ken in
du re­kenst in
he/se/dat re­kent in
wi re­kent in
ji re­kent in
se re­kent in
past:
ik re­ken in
du re­kenst in
he/se/dat re­ken in
wi re­ken in
ji re­ken in
se re­ken in
perfect:
ik heff in­re­kent
du hest in­re­kent
he/se/dat hett in­re­kent
wi hebbt in­re­kent
ji hebbt in­re­kent
se hebbt in­re­kent
conjunctive:
ik re­ken in
du re­kenst in
he/se/dat re­ken in
wi re­ken in
ji re­ken in
se re­ken in
imperative:
re­ken in!
re­kent in!

Etymology:

Compound word constructed from: in + reken