Pronunciation: /afstœtn̩/
verb
Syllabication: af·stöt·ten
[1]
peripheral vocabulary
Examples:

Verbforms:

infinitive:
af­stöt­ten
past participle:
af­stött
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik stött af
du stött­st af
he/se/dat stött af
wi stött af
ji stött af
se stött af
past:
ik stött af
du stött­st af
he/se/dat stött af
wi stöt­ten af
ji stöt­ten af
se stöt­ten af
perfect:
ik bün af­stött
du büst af­stött
he/se/dat is af­stött
wi sünd af­stött
ji sünd af­stött
se sünd af­stött
conjunctive:
ik stött af
du stött­st af
he/se/dat stött af
wi stöt­ten af
ji stöt­ten af
se stöt­ten af
imperative:
stött af!
stött af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + stötten