Utspraak op Platt: /afstœtn̩/
Verb
Sülven: af·stöt·ten
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­stöt­ten
PPP:
af­stött
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stött af
du stött­st af
he/se/dat stött af
wi stött af
ji stött af
se stött af
Vergangen Tiet:
ik stött af
du stött­st af
he/se/dat stött af
wi stöt­ten af
ji stöt­ten af
se stöt­ten af
Perfekt:
ik bün af­stött
du büst af­stött
he/se/dat is af­stött
wi sünd af­stött
ji sünd af­stött
se sünd af­stött
Kunjunktiv:
ik stött af
du stött­st af
he/se/dat stött af
wi stöt­ten af
ji stöt­ten af
se stöt­ten af
Imperativ:
stött af!
stött af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + stötten