Pronunciation: /fəɾhaʊ̯ən/
verb
Syllabication: ver·hau·en
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
He wull mi verhauen. Dor bün ik utneiht!

Verbforms:

infinitive:
ver­hau­en
past participle:
ver­haut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ver­hau
du ver­haust
he/se/dat ver­haut
wi ver­haut
ji ver­haut
se ver­haut
past:
ik ver­hau
du ver­haust
he/se/dat ver­hau
wi ver­haun
ji ver­haun
se ver­haun
perfect:
ik heff ver­haut
du hest ver­haut
he/se/dat hett ver­haut
wi hebbt ver­haut
ji hebbt ver­haut
se hebbt ver­haut
conjunctive:
ik ver­hau
du ver­haust
he/se/dat ver­hau
wi ver­haun
ji ver­haun
se ver­haun
imperative:
ver­hau!
ver­haut!

Etymology:

Compound word constructed from: ver- + hauen