Utspraak op Platt: /fəɾhaʊ̯ən/
Verb
Sülven: ver·hau·en
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He wull mi verhauen. Dor bün ik utneiht!

Verbformen:

Infinitiv:
ver­hau­en
PPP:
ver­haut
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­hau
du ver­haust
he/se/dat ver­haut
wi ver­haut
ji ver­haut
se ver­haut
Vergangen Tiet:
ik ver­hau
du ver­haust
he/se/dat ver­hau
wi ver­haun
ji ver­haun
se ver­haun
Perfekt:
ik heff ver­haut
du hest ver­haut
he/se/dat hett ver­haut
wi hebbt ver­haut
ji hebbt ver­haut
se hebbt ver­haut
Kunjunktiv:
ik ver­hau
du ver­haust
he/se/dat ver­hau
wi ver­haun
ji ver­haun
se ver­haun
Imperativ:
ver­hau!
ver­haut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + hauen