Pronunciation: /afplaɡn̩/
verb
Syllabication: af·plag·gen
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­plag­gen
past participle:
af­plagg­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik plag­g af
du plagg­st af
he/se/dat plagg­t af
wi plagg­t af
ji plagg­t af
se plagg­t af
past:
ik plag­g af
du plagg­st af
he/se/dat plag­g af
wi plag­gen af
ji plag­gen af
se plag­gen af
perfect:
ik heff af­plagg­t
du hest af­plagg­t
he/se/dat hett af­plagg­t
wi hebbt af­plagg­t
ji hebbt af­plagg­t
se hebbt af­plagg­t
conjunctive:
ik plag­g af
du plagg­st af
he/se/dat plag­g af
wi plag­gen af
ji plag­gen af
se plag­gen af
imperative:
plag­g af!
plagg­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + plaggen