Utspraak op Platt: /afplaɡn̩/
Verb
Sülven: af·plag·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­plag­gen
PPP:
af­plagg­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plag­g af
du plagg­st af
he/se/dat plagg­t af
wi plagg­t af
ji plagg­t af
se plagg­t af
Vergangen Tiet:
ik plag­g af
du plagg­st af
he/se/dat plag­g af
wi plag­gen af
ji plag­gen af
se plag­gen af
Perfekt:
ik heff af­plagg­t
du hest af­plagg­t
he/se/dat hett af­plagg­t
wi hebbt af­plagg­t
ji hebbt af­plagg­t
se hebbt af­plagg­t
Kunjunktiv:
ik plag­g af
du plagg­st af
he/se/dat plag­g af
wi plag­gen af
ji plag­gen af
se plag­gen af
Imperativ:
plag­g af!
plagg­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + plaggen