Pronunciation: /afpɾaln̩/
verb
Syllabication: af·pral·len
[1]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­pral­len
past participle:
af­prall­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik prall af
du prall­st af
he/se/dat prall­t af
wi prall­t af
ji prall­t af
se prall­t af
past:
ik prall af
du prall­st af
he/se/dat prall af
wi pral­len af
ji pral­len af
se pral­len af
perfect:
ik bün af­prall­t
du büst af­prall­t
he/se/dat is af­prall­t
wi sünd af­prall­t
ji sünd af­prall­t
se sünd af­prall­t
conjunctive:
ik prall af
du prall­st af
he/se/dat prall af
wi pral­len af
ji pral­len af
se pral­len af
imperative:
prall af!
prall­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + prall