Pronunciation: /afʃɪkn̩/
verb
Syllabication: af·schi·cken
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Disse Breef mutt noch afschickt warrn.

Verbforms:

infinitive:
af­schi­cken
past participle:
af­schi­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schick af
du schi­ckst af
he/se/dat schi­ckt af
wi schi­ckt af
ji schi­ckt af
se schi­ckt af
past:
ik schick af
du schi­ckst af
he/se/dat schick af
wi schi­cken af
ji schi­cken af
se schi­cken af
perfect:
ik heff af­schi­ckt
du hest af­schi­ckt
he/se/dat hett af­schi­ckt
wi hebbt af­schi­ckt
ji hebbt af­schi­ckt
se hebbt af­schi­ckt
conjunctive:
ik schick af
du schi­ckst af
he/se/dat schick af
wi schi­cken af
ji schi­cken af
se schi­cken af
imperative:
schick af!
schi­ckt af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + schicken