Utspraak op Platt: /afʃɪkn̩/
Verb
Sülven: af·schi·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Disse Breef mutt noch afschickt warrn.

Verbformen:

Infinitiv:
af­schi­cken
PPP:
af­schi­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schick af
du schi­ckst af
he/se/dat schi­ckt af
wi schi­ckt af
ji schi­ckt af
se schi­ckt af
Vergangen Tiet:
ik schick af
du schi­ckst af
he/se/dat schick af
wi schi­cken af
ji schi­cken af
se schi­cken af
Perfekt:
ik heff af­schi­ckt
du hest af­schi­ckt
he/se/dat hett af­schi­ckt
wi hebbt af­schi­ckt
ji hebbt af­schi­ckt
se hebbt af­schi­ckt
Kunjunktiv:
ik schick af
du schi­ckst af
he/se/dat schick af
wi schi­cken af
ji schi­cken af
se schi­cken af
Imperativ:
schick af!
schi­ckt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schicken