Pronunciation: /afstɪpm̩/
verb
Syllabication: af·stip·pen
[1]
peripheral vocabulary

Verbforms:

infinitive:
af­stip­pen
past participle:
af­stipp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik stipp af
du stipp­st af
he/se/dat stipp­t af
wi stipp­t af
ji stipp­t af
se stipp­t af
past:
ik stipp af
du stipp­st af
he/se/dat stipp af
wi stip­pen af
ji stip­pen af
se stip­pen af
perfect:
ik heff af­stipp­t
du hest af­stipp­t
he/se/dat hett af­stipp­t
wi hebbt af­stipp­t
ji hebbt af­stipp­t
se hebbt af­stipp­t
conjunctive:
ik stipp af
du stipp­st af
he/se/dat stipp af
wi stip­pen af
ji stip­pen af
se stip­pen af
imperative:
stipp af!
stipp­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + stippen