Utspraak op Platt: /afstɪpm̩/
Verb
Sülven: af·stip·pen
[1]
Randwoortschatt
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­stip­pen
PPP:
af­stipp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stipp af
du stipp­st af
he/se/dat stipp­t af
wi stipp­t af
ji stipp­t af
se stipp­t af
Vergangen Tiet:
ik stipp af
du stipp­st af
he/se/dat stipp af
wi stip­pen af
ji stip­pen af
se stip­pen af
Perfekt:
ik heff af­stipp­t
du hest af­stipp­t
he/se/dat hett af­stipp­t
wi hebbt af­stipp­t
ji hebbt af­stipp­t
se hebbt af­stipp­t
Kunjunktiv:
ik stipp af
du stipp­st af
he/se/dat stipp af
wi stip­pen af
ji stip­pen af
se stip­pen af
Imperativ:
stipp af!
stipp­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + stippen