Pronunciation: /afstɾiːpm̩/
verb
Syllabication: af·strie·pen
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
German:
Examples:
He hett de Hanschen afstriept.

Verbforms:

infinitive:
af­strie­pen
past participle:
af­striept
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik striep af
du striepst af
he/se/dat striept af
wi striept af
ji striept af
se striept af
past:
ik striep af
du striepst af
he/se/dat striep af
wi strie­pen af
ji strie­pen af
se strie­pen af
perfect:
ik bün af­striept
du büst af­striept
he/se/dat is af­striept
wi sünd af­striept
ji sünd af­striept
se sünd af­striept
conjunctive:
ik striep af
du striepst af
he/se/dat striep af
wi strie­pen af
ji strie­pen af
se strie­pen af
imperative:
striep af!
striept af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + striepen