Utspraak op Platt: /afstɾiːpm̩/
Verb
Sülven: af·strie·pen
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
över wat glieden un so wegmaken
düütsch:
abstreifen
Bispelen:
He hett de Hanschen afstriept.

Verbformen:

Infinitiv:
af­strie­pen
PPP:
af­striept
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik striep af
du striepst af
he/se/dat striept af
wi striept af
ji striept af
se striept af
Vergangen Tiet:
ik striep af
du striepst af
he/se/dat striep af
wi strie­pen af
ji strie­pen af
se strie­pen af
Perfekt:
ik bün af­striept
du büst af­striept
he/se/dat is af­striept
wi sünd af­striept
ji sünd af­striept
se sünd af­striept
Kunjunktiv:
ik striep af
du striepst af
he/se/dat striep af
wi strie­pen af
ji strie­pen af
se strie­pen af
Imperativ:
striep af!
striept af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + striepen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.