Pronunciation: /anfɾʏntʒən/
verb
Syllabication: an·fründ·jen
[1]
peripheral vocabulary
sik ~
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
an­fründ­jen
past participle:
an­fründ­jt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik fründ­j an
du fründ­jst an
he/se/dat fründ­jt an
wi fründ­jt an
ji fründ­jt an
se fründ­jt an
past:
ik fründ­j an
du fründ­jst an
he/se/dat fründ­j an
wi fründ­jen an
ji fründ­jen an
se fründ­jen an
perfect:
ik heff an­fründ­jt
du hest an­fründ­jt
he/se/dat hett an­fründ­jt
wi hebbt an­fründ­jt
ji hebbt an­fründ­jt
se hebbt an­fründ­jt
conjunctive:
ik fründ­j an
du fründ­jst an
he/se/dat fründ­j an
wi fründ­jen an
ji fründ­jen an
se fründ­jen an
imperative:
fründ­j an!
fründ­jt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + fründjen