Pronunciation: /ankɾøːy̯ɡɐn/
verb
Syllabication: an·krö·gern
[1]
peripheral vocabulary
sik ~
Low Saxon:
German:
Examples:
He hett sik düchtig een ankrögert.

Verbforms:

infinitive:
an­krö­gern
past participle:
an­krö­gert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik krö­ger an
du krö­gerst an
he/se/dat krö­gert an
wi krö­gert an
ji krö­gert an
se krö­gert an
past:
ik krö­ger an
du krö­gerst an
he/se/dat krö­ger an
wi krö­gern an
ji krö­gern an
se krö­gern an
perfect:
ik heff an­krö­gert
du hest an­krö­gert
he/se/dat hett an­krö­gert
wi hebbt an­krö­gert
ji hebbt an­krö­gert
se hebbt an­krö­gert
conjunctive:
ik krö­ger an
du krö­gerst an
he/se/dat krö­ger an
wi krö­gern an
ji krö­gern an
se krö­gern an
imperative:
krö­ger an!
krö­gert an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + krögern