Pronunciation: /anma͡ɐkn̩/
verb
Syllabication: an·mar·ken
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Dat weer em lieks antomarken, dat wat nich stimmen deed.

Verbforms:

infinitive:
an­mar­ken
past participle:
an­markt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik mark an
du markst an
he/se/dat markt an
wi markt an
ji markt an
se markt an
past:
ik mark an
du markst an
he/se/dat mark an
wi mar­ken an
ji mar­ken an
se mar­ken an
perfect:
ik heff an­markt
du hest an­markt
he/se/dat hett an­markt
wi hebbt an­markt
ji hebbt an­markt
se hebbt an­markt
conjunctive:
ik mark an
du markst an
he/se/dat mark an
wi mar­ken an
ji mar­ken an
se mar­ken an
imperative:
mark an!
markt an!
infinitive:
an­mar­ken
past participle:
an­mor­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik mark an
du markst an
he/se/dat markt an
wi markt an
ji markt an
se markt an
past:
ik mork an
du morkst an
he/se/dat mork an
wi mor­ken an
ji mor­ken an
se mor­ken an
perfect:
ik heff an­mor­ken
du hest an­mor­ken
he/se/dat hett an­mor­ken
wi hebbt an­mor­ken
ji hebbt an­mor­ken
se hebbt an­mor­ken
conjunctive:
ik mork an
du morkst an
he/se/dat mork an
wi mor­ken an
ji mor­ken an
se mor­ken an
imperative:
mark an!
markt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + marken
Identical words ››› anmarken ❔︎