Pronunciation: /anzuːɡn̩/
verb
Syllabication: an·su·gen
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
an­su­gen
past participle:
an­sa­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik suug an
du sügg­st an
he/se/dat sügg­t an
wi suugt an
ji suugt an
se suugt an
past:
ik söög an
du söögst an
he/se/dat söög an
wi sö­gen an
ji sö­gen an
se sö­gen an
perfect:
ik heff an­sa­gen
du hest an­sa­gen
he/se/dat hett an­sa­gen
wi hebbt an­sa­gen
ji hebbt an­sa­gen
se hebbt an­sa­gen
conjunctive:
ik söög an
du söögst an
he/se/dat söög an
wi sö­gen an
ji sö­gen an
se sö­gen an
imperative:
suug an!
suugt an!
infinitive:
an­su­gen
past participle:
an­suugt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik suug an
du suugst an
he/se/dat suugt an
wi suugt an
ji suugt an
se suugt an
past:
ik suug an
du suugst an
he/se/dat suug an
wi su­gen an
ji su­gen an
se su­gen an
perfect:
ik heff an­suugt
du hest an­suugt
he/se/dat hett an­suugt
wi hebbt an­suugt
ji hebbt an­suugt
se hebbt an­suugt
conjunctive:
ik suug an
du suugst an
he/se/dat suug an
wi su­gen an
ji su­gen an
se su­gen an
imperative:
suug an!
suugt an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + sugen