Utspraak op Platt: /anzuːɡn̩/
Verb
Sülven: an·su·gen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­su­gen
PPP:
an­sa­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik suug an
du sügg­st an
he/se/dat sügg­t an
wi suugt an
ji suugt an
se suugt an
Vergangen Tiet:
ik söög an
du söögst an
he/se/dat söög an
wi sö­gen an
ji sö­gen an
se sö­gen an
Perfekt:
ik heff an­sa­gen
du hest an­sa­gen
he/se/dat hett an­sa­gen
wi hebbt an­sa­gen
ji hebbt an­sa­gen
se hebbt an­sa­gen
Kunjunktiv:
ik söög an
du söögst an
he/se/dat söög an
wi sö­gen an
ji sö­gen an
se sö­gen an
Imperativ:
suug an!
suugt an!
Infinitiv:
an­su­gen
PPP:
an­suugt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik suug an
du suugst an
he/se/dat suugt an
wi suugt an
ji suugt an
se suugt an
Vergangen Tiet:
ik suug an
du suugst an
he/se/dat suug an
wi su­gen an
ji su­gen an
se su­gen an
Perfekt:
ik heff an­suugt
du hest an­suugt
he/se/dat hett an­suugt
wi hebbt an­suugt
ji hebbt an­suugt
se hebbt an­suugt
Kunjunktiv:
ik suug an
du suugst an
he/se/dat suug an
wi su­gen an
ji su­gen an
se su­gen an
Imperativ:
suug an!
suugt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + sugen