Pronunciation: /biːha͡ɐkn̩/
verb
Syllabication: bi·har·ken
[1]
peripheral vocabulary
Low Saxon:

Verbforms:

infinitive:
bi­har­ken
past participle:
bi­harkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik hark bi
du harkst bi
he/se/dat harkt bi
wi harkt bi
ji harkt bi
se harkt bi
past:
ik hark bi
du harkst bi
he/se/dat hark bi
wi har­ken bi
ji har­ken bi
se har­ken bi
perfect:
ik heff bi­harkt
du hest bi­harkt
he/se/dat hett bi­harkt
wi hebbt bi­harkt
ji hebbt bi­harkt
se hebbt bi­harkt
conjunctive:
ik hark bi
du harkst bi
he/se/dat hark bi
wi har­ken bi
ji har­ken bi
se har­ken bi
imperative:
hark bi!
harkt bi!

Etymology:

Compound word constructed from: bi + harken