Pronunciation: /ɔːpm̩kɾiːɡn̩/
verb
Syllabication: a·pen·krie·gen
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
Ik kunn de Döör nich apenkriegen.
Synonyms:

Verbforms:

infinitive:
a­pen­krie­gen
past participle:
a­pen­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik krieg apen
du krigg­st apen
he/se/dat krigg­t apen
wi kriegt apen
ji kriegt apen
se kriegt apen
past:
ik kreeg apen
du kreegst apen
he/se/dat kreeg apen
wi kre­gen apen
ji kre­gen apen
se kre­gen apen
perfect:
ik heff a­pen­kre­gen
du hest a­pen­kre­gen
he/se/dat hett a­pen­kre­gen
wi hebbt a­pen­kre­gen
ji hebbt a­pen­kre­gen
se hebbt a­pen­kre­gen
conjunctive:
ik kreeg apen
du kreegst apen
he/se/dat kreeg apen
wi kre­gen apen
ji kre­gen apen
se kre­gen apen
imperative:
krieg apen!
kriegt apen!

Etymology:

Compound word constructed from: apen + kriegen