Pronunciation: /ɔpkɾiːɡn̩/
verb
Syllabication: op·krie·gen
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Kannst du mi helpen? Ik kann dat Glas nich opkriegen.
Synonyms:
[2]
advanced vocabulary
sik ~
Examples:
Ik kann nix mehr eten, ik heff mi toveel opkregen.
[3]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
[4]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
[5]
advanced vocabulary
Examples:
Op de Party hebbt wi all en lütt Partyhoot opkregen.
[6]
advanced vocabulary
Examples:
Wi hebbt vondaag veel Huusopgaven opkregen.

Verbforms:

infinitive:
op­krie­gen
past participle:
op­kre­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik krieg op
du krigg­st op
he/se/dat krigg­t op
wi kriegt op
ji kriegt op
se kriegt op
past:
ik kreeg op
du kreegst op
he/se/dat kreeg op
wi kre­gen op
ji kre­gen op
se kre­gen op
perfect:
ik heff op­kre­gen
du hest op­kre­gen
he/se/dat hett op­kre­gen
wi hebbt op­kre­gen
ji hebbt op­kre­gen
se hebbt op­kre­gen
conjunctive:
ik kreeg op
du kreegst op
he/se/dat kreeg op
wi kre­gen op
ji kre­gen op
se kre­gen op
imperative:
krieg op!
kriegt op!

Etymology:

Compound word constructed from: op + kriegen