Pronunciation: /bəzaɪ̯n/
verb
Syllabication: be·seihn
[1]
peripheral vocabulary
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
be­seihn
past participle:
be­seiht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik be­seih
du be­seihst
he/se/dat be­seiht
wi be­seiht
ji be­seiht
se be­seiht
past:
ik be­seih
du be­seihst
he/se/dat be­seih
wi be­seihn
ji be­seihn
se be­seihn
perfect:
ik bün be­seiht
du büst be­seiht
he/se/dat is be­seiht
wi sünd be­seiht
ji sünd be­seiht
se sünd be­seiht
conjunctive:
ik be­seih
du be­seihst
he/se/dat be­seih
wi be­seihn
ji be­seihn
se be­seihn
imperative:
be­seih!
be­seiht!

Etymology:

Compound word constructed from: be- + seihn