Pronunciation: /pɾɔːln̩/
verb
Syllabication: prah·len
[1]
advanced vocabulary
Examples:
He prahlt jümmer mit sien Auto.
[2]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
prah­len
past participle:
prahlt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik prahl
du prahlst
he/se/dat prahlt
wi prahlt
ji prahlt
se prahlt
past:
ik prahl
du prahlst
he/se/dat prahl
wi prah­len
ji prah­len
se prah­len
perfect:
ik heff prahlt
du hest prahlt
he/se/dat hett prahlt
wi hebbt prahlt
ji hebbt prahlt
se hebbt prahlt
conjunctive:
ik prahl
du prahlst
he/se/dat prahl
wi prah­len
ji prah­len
se prah­len
imperative:
prahl!
prahlt!