Pronunciation: /ʏnɐlɪɡn̩/
verb
Syllabication: ün·ner·lig·gen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
ün­ner­lig­gen
past participle:
ün­ner­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ligg ünner
du ligg­st ünner
he/se/dat ligg­t ünner
wi ligg­t ünner
ji ligg­t ünner
se ligg­t ünner
past:
ik leeg ünner
du leegst ünner
he/se/dat leeg ünner
wi le­gen ünner
ji le­gen ünner
se le­gen ünner
perfect:
ik heff ün­ner­le­gen
du hest ün­ner­le­gen
he/se/dat hett ün­ner­le­gen
wi hebbt ün­ner­le­gen
ji hebbt ün­ner­le­gen
se hebbt ün­ner­le­gen
conjunctive:
ik leeg ünner
du leegst ünner
he/se/dat leeg ünner
wi le­gen ünner
ji le­gen ünner
se le­gen ünner
imperative:
ligg ünner!
ligg­t ünner!
infinitive:
ün­ner­lig­gen
past participle:
ün­ner­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ligg ünner
du ligg­st ünner
he/se/dat ligg­t ünner
wi ligg­t ünner
ji ligg­t ünner
se ligg­t ünner
past:
ik lagg ünner
du lagg­st ünner
he/se/dat lagg ünner
wi lag­gen ünner
ji lag­gen ünner
se lag­gen ünner
perfect:
ik heff ün­ner­le­gen
du hest ün­ner­le­gen
he/se/dat hett ün­ner­le­gen
wi hebbt ün­ner­le­gen
ji hebbt ün­ner­le­gen
se hebbt ün­ner­le­gen
conjunctive:
ik lagg ünner
du lagg­st ünner
he/se/dat lagg ünner
wi lag­gen ünner
ji lag­gen ünner
se lag­gen ünner
imperative:
ligg ünner!
ligg­t ünner!

Etymology:

Compound word constructed from: ünner + liggen