Verbforms:
infinitive:
ünnerliggen
past participle:
ünnerlegen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ligg ünner
du liggst ünner
he/se/dat liggt ünner
wi liggt ünner
ji liggt ünner
se liggt ünner
past:
ik leeg ünner
du leegst ünner
he/se/dat leeg ünner
wi legen ünner
ji legen ünner
se legen ünner
perfect:
ik heff ünnerlegen
du hest ünnerlegen
he/se/dat hett ünnerlegen
wi hebbt ünnerlegen
ji hebbt ünnerlegen
se hebbt ünnerlegen
conjunctive:
ik leeg ünner
du leegst ünner
he/se/dat leeg ünner
wi legen ünner
ji legen ünner
se legen ünner
imperative:
ligg ünner!
liggt ünner!
infinitive:
ünnerliggen
past participle:
ünnerlegen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik ligg ünner
du liggst ünner
he/se/dat liggt ünner
wi liggt ünner
ji liggt ünner
se liggt ünner
past:
ik lagg ünner
du laggst ünner
he/se/dat lagg ünner
wi laggen ünner
ji laggen ünner
se laggen ünner
perfect:
ik heff ünnerlegen
du hest ünnerlegen
he/se/dat hett ünnerlegen
wi hebbt ünnerlegen
ji hebbt ünnerlegen
se hebbt ünnerlegen
conjunctive:
ik lagg ünner
du laggst ünner
he/se/dat lagg ünner
wi laggen ünner
ji laggen ünner
se laggen ünner
imperative:
ligg ünner!
liggt ünner!