Utspraak op Platt: /ʏnɐlɪɡn̩/
Verb
Sülven: ün·ner·lig·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ün­ner­lig­gen
PPP:
ün­ner­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ligg ünner
du ligg­st ünner
he/se/dat ligg­t ünner
wi ligg­t ünner
ji ligg­t ünner
se ligg­t ünner
Vergangen Tiet:
ik leeg ünner
du leegst ünner
he/se/dat leeg ünner
wi le­gen ünner
ji le­gen ünner
se le­gen ünner
Perfekt:
ik heff ün­ner­le­gen
du hest ün­ner­le­gen
he/se/dat hett ün­ner­le­gen
wi hebbt ün­ner­le­gen
ji hebbt ün­ner­le­gen
se hebbt ün­ner­le­gen
Kunjunktiv:
ik leeg ünner
du leegst ünner
he/se/dat leeg ünner
wi le­gen ünner
ji le­gen ünner
se le­gen ünner
Imperativ:
ligg ünner!
ligg­t ünner!
Infinitiv:
ün­ner­lig­gen
PPP:
ün­ner­le­gen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ligg ünner
du ligg­st ünner
he/se/dat ligg­t ünner
wi ligg­t ünner
ji ligg­t ünner
se ligg­t ünner
Vergangen Tiet:
ik lagg ünner
du lagg­st ünner
he/se/dat lagg ünner
wi lag­gen ünner
ji lag­gen ünner
se lag­gen ünner
Perfekt:
ik heff ün­ner­le­gen
du hest ün­ner­le­gen
he/se/dat hett ün­ner­le­gen
wi hebbt ün­ner­le­gen
ji hebbt ün­ner­le­gen
se hebbt ün­ner­le­gen
Kunjunktiv:
ik lagg ünner
du lagg­st ünner
he/se/dat lagg ünner
wi lag­gen ünner
ji lag­gen ünner
se lag­gen ünner
Imperativ:
ligg ünner!
ligg­t ünner!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ünner + liggen