Pronunciation: /vɾakn̩/
verb
Syllabication: wra·cken
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
As ik em seggt heff, dat he oprümen schall, hett he anfungen to wracken.

Verbforms:

infinitive:
wra­cken
past participle:
wra­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wrack
du wra­ckst
he/se/dat wra­ckt
wi wra­ckt
ji wra­ckt
se wra­ckt
past:
ik wrack
du wra­ckst
he/se/dat wrack
wi wra­cken
ji wra­cken
se wra­cken
perfect:
ik heff wra­ckt
du hest wra­ckt
he/se/dat hett wra­ckt
wi hebbt wra­ckt
ji hebbt wra­ckt
se hebbt wra­ckt
conjunctive:
ik wrack
du wra­ckst
he/se/dat wrack
wi wra­cken
ji wra­cken
se wra­cken
imperative:
wrack!
wra­ckt!