Utspraak op Platt: /vɾakn̩/
Verb
Sülven: wra·cken
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
nöhlen, quesen
düütsch:
nörgeln
quengeln
nedderlandsch:
zaniken
mopperen
engelsch:
grouse
grouch
Bispelen:
As ik em seggt heff, dat he oprümen schall, hett he anfungen to wracken.

Verbformen:

Infinitiv:
wra­cken
PPP:
wra­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wrack
du wra­ckst
he/se/dat wra­ckt
wi wra­ckt
ji wra­ckt
se wra­ckt
Vergangen Tiet:
ik wrack
du wra­ckst
he/se/dat wrack
wi wra­cken
ji wra­cken
se wra­cken
Perfekt:
ik heff wra­ckt
du hest wra­ckt
he/se/dat hett wra­ckt
wi hebbt wra­ckt
ji hebbt wra­ckt
se hebbt wra­ckt
Kunjunktiv:
ik wrack
du wra­ckst
he/se/dat wrack
wi wra­cken
ji wra­cken
se wra­cken
Imperativ:
wrack!
wra­ckt!

Tohoopsett Wöör:

Wrackpott
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.