Pronunciation: /vɛçɾɔːkn̩/
verb
Syllabication: weg·ra·ken
[1]
peripheral vocabulary
Examples:
Se raakt dat Geld von’n Disch weg.

Verbforms:

infinitive:
weg­ra­ken
past participle:
weg­raakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik raak weg
du raakst weg
he/se/dat raakt weg
wi raakt weg
ji raakt weg
se raakt weg
past:
ik raak weg
du raakst weg
he/se/dat raak weg
wi ra­ken weg
ji ra­ken weg
se ra­ken weg
perfect:
ik heff weg­raakt
du hest weg­raakt
he/se/dat hett weg­raakt
wi hebbt weg­raakt
ji hebbt weg­raakt
se hebbt weg­raakt
conjunctive:
ik raak weg
du raakst weg
he/se/dat raak weg
wi ra­ken weg
ji ra­ken weg
se ra­ken weg
imperative:
raak weg!
raakt weg!

Etymology:

Compound word constructed from: weg + raken