Pronunciation: /afʃɛln̩/
verb
Syllabication: af·schel·len
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
af­schel­len
past participle:
af­schell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schell af
du schell­st af
he/se/dat schell­t af
wi schell­t af
ji schell­t af
se schell­t af
past:
ik schell af
du schell­st af
he/se/dat schell af
wi schel­len af
ji schel­len af
se schel­len af
perfect:
ik heff af­schell­t
du hest af­schell­t
he/se/dat hett af­schell­t
wi hebbt af­schell­t
ji hebbt af­schell­t
se hebbt af­schell­t
conjunctive:
ik schell af
du schell­st af
he/se/dat schell af
wi schel­len af
ji schel­len af
se schel­len af
imperative:
schell af!
schell­t af!

Etymology:

Compound word constructed from: af + schellen