Utspraak op Platt: /afʃɛln̩/
Verb
Sülven: af·schel·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­schel­len
PPP:
af­schell­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schell af
du schell­st af
he/se/dat schell­t af
wi schell­t af
ji schell­t af
se schell­t af
Vergangen Tiet:
ik schell af
du schell­st af
he/se/dat schell af
wi schel­len af
ji schel­len af
se schel­len af
Perfekt:
ik heff af­schell­t
du hest af­schell­t
he/se/dat hett af­schell­t
wi hebbt af­schell­t
ji hebbt af­schell­t
se hebbt af­schell­t
Kunjunktiv:
ik schell af
du schell­st af
he/se/dat schell af
wi schel­len af
ji schel­len af
se schel­len af
Imperativ:
schell af!
schell­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + schellen