Pronunciation: /bəɡɾiːpm̩/
verb
Syllabication: be·grie·pen
[1]
advanced vocabulary
Examples:
He kunn dat eenfach nich begriepen.

Verbforms:

infinitive:
be­grie­pen
past participle:
be­gre­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik be­griep
du be­gripp­st
he/se/dat be­gripp­t
wi be­griept
ji be­griept
se be­griept
past:
ik be­greep
du be­greepst
he/se/dat be­greep
wi be­gre­pen
ji be­gre­pen
se be­gre­pen
perfect:
ik heff be­gre­pen
du hest be­gre­pen
he/se/dat hett be­gre­pen
wi hebbt be­gre­pen
ji hebbt be­gre­pen
se hebbt be­gre­pen
conjunctive:
ik be­greep
du be­greepst
he/se/dat be­greep
wi be­gre­pen
ji be­gre­pen
se be­gre­pen
imperative:
be­griep!
be­griept!

Etymology:

Compound word constructed from: be- + griepen