Utspraak op Platt: /bəɡɾiːpm̩/
Verb
Sülven: be·grie·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He kunn dat eenfach nich begriepen.

Verbformen:

Infinitiv:
be­grie­pen
PPP:
be­gre­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­griep
du be­gripp­st
he/se/dat be­gripp­t
wi be­griept
ji be­griept
se be­griept
Vergangen Tiet:
ik be­greep
du be­greepst
he/se/dat be­greep
wi be­gre­pen
ji be­gre­pen
se be­gre­pen
Perfekt:
ik heff be­gre­pen
du hest be­gre­pen
he/se/dat hett be­gre­pen
wi hebbt be­gre­pen
ji hebbt be­gre­pen
se hebbt be­gre­pen
Kunjunktiv:
ik be­greep
du be­greepst
he/se/dat be­greep
wi be­gre­pen
ji be­gre­pen
se be­gre­pen
Imperativ:
be­griep!
be­griept!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + griepen