Pronunciation: /anfɔːtn̩/
verb
Syllabication: an·fa·ten
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Faat mi nich an!

Verbforms:

infinitive:
an­fa­ten
past participle:
an­faat
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik faat an
du faatst an
he/se/dat faat an
wi faat an
ji faat an
se faat an
past:
ik fööt an
du föötst an
he/se/dat fööt an
wi fö­ten an
ji fö­ten an
se fö­ten an
perfect:
ik heff an­faat
du hest an­faat
he/se/dat hett an­faat
wi hebbt an­faat
ji hebbt an­faat
se hebbt an­faat
conjunctive:
ik fööt an
du föötst an
he/se/dat fööt an
wi fö­ten an
ji fö­ten an
se fö­ten an
imperative:
faat an!
faat an!

Etymology:

Compound word constructed from: an + faten