Pronunciation: /vɪtəln/
verb
Syllabication: wit·teln

Verbforms:

infinitive:
wit­teln
past participle:
wit­telt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik wit­tel
du wit­telst
he/se/dat wit­telt
wi wit­telt
ji wit­telt
se wit­telt
past:
ik wit­tel
du wit­telst
he/se/dat wit­tel
wi wit­teln
ji wit­teln
se wit­teln
perfect:
ik heff wit­telt
du hest wit­telt
he/se/dat hett wit­telt
wi hebbt wit­telt
ji hebbt wit­telt
se hebbt wit­telt
conjunctive:
ik wit­tel
du wit­telst
he/se/dat wit­tel
wi wit­teln
ji wit­teln
se wit­teln
imperative:
wit­tel!
wit­telt!

Etymology:

Word derived from: witt