Utspraak op Platt: /vɪtəln/
Verb
Sülven: wit·teln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
wit­teln
PPP:
wit­telt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wit­tel
du wit­telst
he/se/dat wit­telt
wi wit­telt
ji wit­telt
se wit­telt
Vergangen Tiet:
ik wit­tel
du wit­telst
he/se/dat wit­tel
wi wit­teln
ji wit­teln
se wit­teln
Perfekt:
ik heff wit­telt
du hest wit­telt
he/se/dat hett wit­telt
wi hebbt wit­telt
ji hebbt wit­telt
se hebbt wit­telt
Kunjunktiv:
ik wit­tel
du wit­telst
he/se/dat wit­tel
wi wit­teln
ji wit­teln
se wit­teln
Imperativ:
wit­tel!
wit­telt!

Etymologie:

Woort afleidt von: witt