Pronunciation: /ɡiːɡəln/
verb
Syllabication: gie·geln
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
German:

Verbforms:

infinitive:
gie­geln
past participle:
gie­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik gie­gel
du gie­gelst
he/se/dat gie­gelt
wi gie­gelt
ji gie­gelt
se gie­gelt
past:
ik gie­gel
du gie­gelst
he/se/dat gie­gel
wi gie­geln
ji gie­geln
se gie­geln
perfect:
ik heff gie­gelt
du hest gie­gelt
he/se/dat hett gie­gelt
wi hebbt gie­gelt
ji hebbt gie­gelt
se hebbt gie­gelt
conjunctive:
ik gie­gel
du gie­gelst
he/se/dat gie­gel
wi gie­geln
ji gie­geln
se gie­geln
imperative:
gie­gel!
gie­gelt!

Etymology:

Word derived from: Giegel