Utspraak op Platt: /ɡiːɡəln/
Verb
Sülven: gie·geln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Giegel spelen
düütsch:
geigen

Verbformen:

Infinitiv:
gie­geln
PPP:
gie­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gie­gel
du gie­gelst
he/se/dat gie­gelt
wi gie­gelt
ji gie­gelt
se gie­gelt
Vergangen Tiet:
ik gie­gel
du gie­gelst
he/se/dat gie­gel
wi gie­geln
ji gie­geln
se gie­geln
Perfekt:
ik heff gie­gelt
du hest gie­gelt
he/se/dat hett gie­gelt
wi hebbt gie­gelt
ji hebbt gie­gelt
se hebbt gie­gelt
Kunjunktiv:
ik gie­gel
du gie­gelst
he/se/dat gie­gel
wi gie­geln
ji gie­geln
se gie­geln
Imperativ:
gie­gel!
gie­gelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Giegel
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.