Pronunciation: /ʃɪn̩/
verb
Syllabication: schin·nen
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:

Verbforms:

infinitive:
schin­nen
past participle:
schinn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik schinn
du schinn­st
he/se/dat schinn­t
wi schinn­t
ji schinn­t
se schinn­t
past:
ik schinn
du schinn­st
he/se/dat schinn
wi schin­nen
ji schin­nen
se schin­nen
perfect:
ik heff schinn­t
du hest schinn­t
he/se/dat hett schinn­t
wi hebbt schinn­t
ji hebbt schinn­t
se hebbt schinn­t
conjunctive:
ik schinn
du schinn­st
he/se/dat schinn
wi schin­nen
ji schin­nen
se schin­nen
imperative:
schinn!
schinn­t!

Etymology:

Word derived from: Schinn
Identical words ››› schinnen ❔︎