Utspraak op Platt: /ʃɪn̩/
Verb
Sülven: schin·nen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
schin­nen
PPP:
schinn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schinn
du schinn­st
he/se/dat schinn­t
wi schinn­t
ji schinn­t
se schinn­t
Vergangen Tiet:
ik schinn
du schinn­st
he/se/dat schinn
wi schin­nen
ji schin­nen
se schin­nen
Perfekt:
ik heff schinn­t
du hest schinn­t
he/se/dat hett schinn­t
wi hebbt schinn­t
ji hebbt schinn­t
se hebbt schinn­t
Kunjunktiv:
ik schinn
du schinn­st
he/se/dat schinn
wi schin­nen
ji schin­nen
se schin­nen
Imperativ:
schinn!
schinn­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Schinn
Identische Wöör ››› schinnen ❔︎